Eerste kennismaking met Noorderhaven

| Lana Gerritsen

Daar ben ik weer! Sinds mijn laatste blog is er veel veranderd. Ons huis staat weliswaar nog steeds in de steigers, maar het begint gelukkig ergens op te lijken. De gevels met de ramen zitten erin en ze zijn gestart met het metselwerk aan de buitenkant van de woning. Sommigen van jullie zijn vast al eens nieuwsgierig door Noorderhaven gereden en hebben gemerkt dat de wijk zich in rap tempo ontwikkelt. Steeds meer lege panden vullen zich met winkels en horeca en de huizenblokken beginnen een gemoedelijke sfeer te krijgen. Nu moet ik eerlijk bekennen dat ik in de afgelopen maanden beschamend vaak naar het huis ben gereden. Zelfs tijdens de bouwvak, wanneer de bouw een aantal weken stil heeft gelegen. En geloof me als ik zeg dat mijn geduld tijdens die periode erg op de proef werd gesteld. Tijdens een van mijn bezoekjes aan de bouwplaats ben ik op zoek gegaan naar wat Noorderhaven allemaal te bieden heeft. En daar heb ik veel moois ontdekt…

Van oud naar nieuw

Ik begin mijn kennismaking met de wijk bij de Zutphense Museumhaven. Een plek die goed verstopt ligt achter de nieuwbouwwijk Puur21 in Noorderhaven. Vanaf een afstandje zie ik de oude schepen en hoge masten verscholen liggen. Wanneer ik via de loopbrug richting de schepen loop word ik warm onthaald door de bewoners van de schepen die graag tijd maken om trots te vertellen over hun bezittingen en de geschiedenis van deze traditionele haven. De Zutphense Museumhaven is de start van mijn route door Noorderhaven.

Via de uiterwaarden met de zon die schijnt over het water, loop ik richting de nieuwe Jachthaven Noorderhaven, waar de blitse en snelle boten direct mijn aandacht trekken. Een groot contrast vergeleken met de oude Museumhaven, maar beide havens hebben hun eigen charmes. De nieuwe jachthaven is in trek bij passanten en dat begrijp ik maar al te goed als ik om mij heen kijk.

Noorderhaven begint te bruisen

Tijdens mijn wandeling valt mij op dat steeds meer horecazaken zich vestigen in Noorderhaven. Wanneer ik van de oude Museumhaven naar de nieuwe Jachthaven loop zie ik in de verte een bescheiden terras in een minder bescheiden omgeving – want wat is het hier prachtig. Het terras is onderdeel van Café De Kop. Wanneer ik plaatsneem op het terras heb ik eindeloos uitzicht over de IJssel, waar ik grote schepen langzaam voorbij zie varen. Er staan naast Café De Kop nog een paar panden leeg, maar op deze bijzondere plek verwacht ik dat de lege panden snel gevuld worden.

Net na de Jachthaven Noorderhaven valt mijn oog op een groot gemoderniseerd industrieel pand met een imposante uitstraling, genaamd Het Koelhuis. Ik kijk via het raam naar binnen en zie dat het interieur dezelfde robuuste en moderne uitstraling heeft als de buitenkant van het pand. Vanaf deze plek loop ik rechtdoor richting de welbekende verlichte tunnel, die is ontworpen door lichtkunstenaar Herman Kuijer. Ik dacht altijd dat de gekleurde lichten in de tunnel voor die sier zijn, maar er schuilt een verhaal achter. Herman Kuijer verwijst met de lichten naar de vroegere strijd tegen het water en zegt hierover: “Het licht beweegt en drijft over het betonnen oppervlak alsof het water is. Het vormt een herinnering aan de bezoeker dat hij op een plek staat die – zonder de ingreep van de mens – zelf onder water zou staan.” Ik sla voor de tunnel linksaf de Lijmerij in.

Lijmerij

Wanneer ik de Lijmerij in loop zie ik rechts van mij de parkeergarage van het treinstation van Zutphen. Zelfs deze parkeergarage past perfect bij het straatbeeld, een afwisseling tussen nieuwbouw en historische gebouwen. Verstopt tussen de gebouwen lees ik op een gebouw de naam Het Pakhuis. Een gebouw waar de historische elementen duidelijk bewaard zijn gebleven. De panden naast het pakhuis zijn zo te zien vrij nieuw, maar in dezelfde stijl
gebouwd als de historische panden. Ik loop verder door de straat en trakteer mezelf op een cappuccino met een brownie van Driekant Broodcafé. Een voormalig broodfabriek uit 1887, die in een modern jasje is gestoken en omgetoverd tot lunch café en restaurant.

Terwijl ik terugloop naar de auto, spiek ik nog een keer naar ons nieuwe huis en neem ik nog een paar foto’s voor in het archief. Tot de volgende keer!